Mecmua-ı Ebüzziya’da Yenileşme Fikri Ve Popüler Tarihçiliğe Katkıları
Yayıncı:
Current Debates on Social Sciences 4 Multidisciplinary Studies
Özet:
Giriş: Osmanlı Devleti'nin üst yöneticileri, modernleşmiş bir devlet olmayı merkezileşmiş ve güçlü bir orduya sahip devlet olmakla irtibatlandırmıştır. (Yıldız, 2009, s. 309; Yeşil, 2010, s. 228) Osmanlı Devleti'nin üst düzey bürokrasisinin güçlü merkezileşme arzusu Asakir-i Mansure-i Muhammediye ordusunun ilk savaş tecrübesinden sonra hayal kırıklığı ile sonuçlanmıştır. Üst düzey devlet adamları ve aydınları, başarısızlığı stratejik yönetim eksikliğiyle, insan kaynağının yetersizliği ve idari kurumların iyi yönetilememesi ile ilişkilendirmişlerdir. Bu bakış açısı, başarılı bir yöneticinin yetişme şartları ve yönetim anlayışını incelemeye dönük araştırmalara ilginin artmasına neden olmuştur. (Aksan, 2011, s. 202) Yenileşme döneminin tarih siyaset ve edebiyat metinlerinde Batılı siyaset ve devlet adamlarının lider, asker ve yönetici olarak kimliğine artan bir övgü ve öykünme vardır. (Aksan, 1999, s. 204) Yenileşme dönemi Osmanlı sefirleri, Avrupa'da güçlü ordu nizamı kurmuş devlet adamlarının siyasi ve askeri kimliğine ilgi duymuşlardır. Fransa'ya elçi olarak giden ve iki kez Napoleon ile görüşen Seyyid Mehmed Emin Vahid Efendi Sefaretnamesinde Fransız İmparatoru Napoleon Bonaparte'ın siyasi ve askeri kişiliğini ortaya koymaya çalışmıştır. (Seyyid Mehmed Emin Vahid Paşa, 1286, s. 42). Dönemin bürokratları, aydınları, Avrupa devlet adamlarının siyasi, idari ve askeri konularda kaleme aldıkları eserleri tercüme etmiş ve yenileşme idealini savunan Sultana sunmuşlardır. (Aydoğdu, 2017, s. 192) II. Mahmut'un saltanat döneminde, Napoleon'un Fransa'da tesis ettiği güçlü merkezi sistem, ordu düzeni ve askeri taktiklere ilişkin pek çok araştırma, inceleme ve tercüme yapılmıştır. Cevdet Paşanın ve pek çok Osmanlı aydınının cihan fatihi, askeri deha olarak tanımladığı Napoleon ve Büyük Friedrich (Neumann, 1999, s. 133-134) Tanzimat dönemi matbuat hayatında yayınlanan kitap ya da kitap adlarının üretimine de katkı sağlar. Osmanlı basınında büyük hükümdarların biyografileri, yetişme koşulları, günlük pratikleri büyük bir ilgi konusudur. Bu yazıda, Türkiye'de uzun süreli olarak yayınlanan ilk dergilerden biri olan Mecmuaı Ebüzziya'da Osmanlı aydın ve gazetecilerin yenileşme düşüncesi bağlamında ele aldığı konular, entelektüel ilgi ve eğilimleri konu edilecek, Avrupa'da ortaya çıkan toplumsal değişme ve gelişmenin Osmanlı toplumuna nasıl, hangi başlıklar öne çıkarılarak aktarıldığı, toplumsal ilerleme ve kalkınmanın önemli bir unsuru olarak büyük adamların kişisel yaşam öykülerinin nasıl kurgulandığı çözümlenmeye çalışılacaktır. Mecmua-ı Ebüzziya'nın yayın politikası ve ortaya koyduğu ürünler çerçevesinde, Türkiye'de popüler tarihçiliğe katkısı değerlendirilmeye çalışılacaktır.