XVIII. MİMARLIKTA SAYISAL TASARIM ULUSAL SEMPOZYUMU
Mimarlıkta Temel Tasarım Eğitimine Görsel Kodlama ve Güncel Sayısal Tekniklerin Entegrasyonu: Bir Stüdyo Denemesi

Yazarlar:
Erdem Yıldırım Aslı Arpak
Yayın Yılı:
2024
Yayıncı:
Balıkesir Üniversitesi Yayınları
ISBN:
978-975-6993-33-0
Özet (AI):
Bu çalışma, temel tasarım eğitimine görsel kodlama ve güncel sayısal tekniklerin entegrasyonunu incelemektedir. Dokuz Eylül Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi, Mimarlık Bölümü'nde 2022-2023 ve 2023-2024 akademik yılları güz dönemlerinde gerçekleştirilen stüdyo çalışmaları temel alınarak, öğrencilerin analitik ve yaratıcı düşünme becerilerini geliştirmeye yönelik yenilikçi bir müfredat uygulanmıştır. Çalışma, manuel ve dijital araçların birlikte kullanımının, öğrencilerin analitik geometriye daha iyi hakim olmalarına ve problem çözme becerilerini artırmalarına olanak tanıdığını ortaya koymaktadır. İlk dört ödevlerde, öğrencilerin önce manuel, ardından dijital olarak çalışmaları sağlanarak, farklı araçların kullanımları deneyimletilmiştir. Öğrenciler, ilk olarak tek boyutlu ip gibi basit malzemelerle çalışarak iki boyutlu kompozisyonlar oluşturmuş, daha sonra iki boyutlu kolaj ve 2,5 boyutlu rölyef çalışmaları yaparak üç boyutlu tasarıma geçiş yapmışlardır. Bu aşamalı yaklaşım, öğrencilerin zorluk derecesinin ve bilgi birikiminin birbirine binerek arttığı bir öğrenme süreci yaşamalarını sağlamıştır. Üç boyutlu tasarımlarda ise, öğrencilerin dijital araçlarla oluşturdukları modellerde daha karmaşık ve detaylı çalışmalar yapabilmeleri sağlanmıştır. Müfredat hızla gelişen teknolojilere uyum sağlamayı hedeflemekte ve öğrencileri geleceğin mimari iş akışlarına daha donanımlı hale getirmeyi amaçlamaktadır. Çalışma süresince yapılan gözlemler, dijital ve manuel araçların entegrasyonunun, öğrencilerin yaratıcılıklarını ve özgünlüklerini nasıl olumlu yönde etkilediğini göstermektedir. Ayrıca, bu yenilikçi eğitim yaklaşımı, öğrencilerin dijital ortamda çalışırken edindikleri beceriler sayesinde analitik düşünme kapasitelerini genişletmiş ve problem çözme yeteneklerini pekiştirmiştir. Bu çalışma, hızla değişen teknolojik ortamda mimarlık eğitiminin nasıl evrilebileceğine dair bulgular sunarak bu alandaki literatüre katkılar yapmaktadır. Müfredatın sürekli gelişimini ve güncellenebilirliğini sağlamak, eğitimdeki yenilikçiliği ve öğrencilerin güncel teknolojilere uyum sağlamasını desteklemektedir. Bu bağlamda, parametrik tasarım, yapay zekâ ve bilgisayar destekli üretim gibi diğer dijital araçların temel tasarım eğitimine entegrasyonu, öğrencilerin sadece yeni beceriler kazanmasını sağlamakla kalmayıp, aynı zamanda yaratıcı süreçlerinde daha fazla esneklik sunarak kendi iş akışlarını kurgulamalarıyla benzersiz projelerini geliştirmelerine olanak tanımaktadır. Bu yenilikçi eğitim yaklaşımı, mimarlık pedagojisinin gelişimine katkılarda bulunarak, geleceğin mimarlarını daha iyi donatmayı amaçlamaktadır. Öğrencilerin dijital araçlarla çalışırken edindikleri beceriler, onların analitik düşünme kapasitelerini genişletmiş ve problem çözme yeteneklerini pekiştirmiştir. Bu bağlamda, mimarlık eğitiminde dijital araçların entegrasyonuyla bireysel iş akışlarının tasarımı, gelecekte daha esnek, yenilikçi ve etkili bir eğitim süreci oluşturmanın önemini vurgulamaktadır.

XVIII. MİMARLIKTA SAYISAL TASARIM ULUSAL SEMPOZYUMU
Integrating Visual Coding and Contemporary Digital Techniques into Basic Design Education in Architecture: A Studio Experiment

Yazarlar:
Erdem Yıldırım Aslı Arpak
Yayın Yılı:
2024
Yayıncı:
Balıkesir Üniversitesi Yayınları
ISBN:
978-975-6993-33-0
Özet:
(AI):
This study examines the integration of visual coding and contemporary digital techniques into basic design education. An innovative curriculum aimed at enhancing students' analytical and creative thinking skills was implemented, based on studio work conducted at the Faculty of Architecture, Department of Architecture, Dokuz Eylul University, during the fall semesters of the 2022-2023 and 2023- 2024 academic years. The study reveals that the combined use of manual and digital tools enables students to better master analytical geometry and improve their problem-solving abilities. In the first four assignments, students were engaged in manual work followed by digital work, allowing them to experience the use of different tools. Initially, students worked with simple one-dimensional materials like strings to create two-dimensional compositions. They then progressed to two-dimensional collages and 2.5-dimensional reliefs, ultimately transitioning to three-dimensional design projects. This step-by-step approach ensured that the complexity and knowledge built progressively, allowing students to tackle more challenging tasks with increased confidence. In three-dimensional designs, students were able to create more complex and detailed models using digital tools. The curriculum aims to adapt to rapidly evolving technologies, preparing students more effectively for future architectural workflows. Observations made during the study indicated that the integration of digital and manual tools positively influenced students' creativity and originality. Additionally, this innovative educational approach expanded students' analytical thinking capacities and reinforced their problem-solving abilities through their work in digital environments. This study presents significant findings on how architectural education can evolve in a rapidly changing technological environment, making meaningful contributions to the literature in this field. Maintaining the continuous development and updatability of the curriculum supports innovation in education and enables students to adapt to current technologies. In this context, the integration of parametric design, artificial intelligence, and computer-aided manufacturing, among other digital tools, into basic design education not only allows students to acquire new skills but also provides them with greater flexibility in their creative processes, enabling them to develop their unique workflows and projects. This innovative educational approach aims to better equip future architects by providing them with the skills needed to thrive in a technologically advanced environment, thereby making significant contributions to the development of architectural pedagogy. The skills students acquire while working with digital tools expand their analytical thinking capacities and reinforce their problem-solving abilities. In this context, the integration of digital tools for personal workflow design in architectural education underscores the importance of creating a more flexible, innovative, and effective educational process for the future.