XVIII. MİMARLIKTA SAYISAL TASARIM ULUSAL SEMPOZYUMU
Mekan Sınırlarında Sayısal Yaklaşımlar: Diyagramdan Kütleye Bir Model Önerisi
Yayıncı:
Balıkesir Üniversitesi Yayınları
Özet:
Mimarlık ve tasarım alanında mekan organizasyonu, kullanıcı ihtiyaçları ve çevresel faktörlerin etkin bir şekilde entegre edilmesi gereken dinamik bir süreçtir. Bu süreç, kullanıcıların yaşam kalitesini ve bina işleyişini doğrudan etkileyen birçok farklı değişkenin dikkate alınmasını gerektirir ve bu nedenle oldukça karmaşık bir yapıya sahiptir. Bu karmaşıklığın üstesinden gelmek, süreci daha etkin ve verimli hale getirmek adına, bu araştırma, sayısal tasarım tekniklerinin kullanımını önermektedir. Araştırma, mimari unsurlar ve mekan öğeleri arasındaki ilişkileri ifade eden diyagramları, mekanın işlevselliğini, ve mekan birimlerinin araziye yerleşiminin optimizasyonunu dikkate alacak şekilde oluşturmuştur. Bu faktörlerin birleşimine dayanan kapsamlı bir model geliştirilmiştir. Çalışmada sunulan model, kullanıcı odaklı etkileşim ve kullanım kolaylığını artırmak için yeniden kullanılabilir, modüler ve sistematik bir yaklaşım sunar. Bu model, tasarım sürecinde değişim yaratmak yerine, sürece entegre olmayı hedeflemekte ve mevcut araçlara entegre edilebilen parçalar üretmektedir. Bu yaklaşımın amacı, mekan organizasyonu bağlamında literatüre katkı sunmak ve özellikle mimarlık öğrencilerinin mekan tasarımına bütüncül bir bakış açısı kazanmalarına yardımcı olmaktır. Bu amaçla, deneysel çalışmalar yürütülmüştür ve çalışma kapsamında Rhinoceros Grasshopper ortamına bir eklenti prototipi olarak GeoRoomCrafter (GRC) geliştirilmiştir. Bu prototip, kullanıcıların mekanları hem sayısal hem de imleç hareketi ile manipüle edebilmelerine, bu manipülasyonların sonuçlarını gerçek zamanlı olarak görüntüleyebilmelerine ve bu süreçte yapılan değişikliklerin hemen uygulanmasına olanak sağlar. Bu, kullanıcıların tasarım sürecine daha etkin bir şekilde katılımını mümkün kılar ve tasarımın sonucunu direkt olarak etkiler. Deneysel çalışmanın sonuçları, mekan organizasyonunun sayısal temsilinin mimari tasarımdaki merkezi rolünü vurgular ve bu alandaki gelecekteki çalışmalar için bir temel oluşturur. Özellikle deneyim sahibi olmayan ilk yıl mimarlık öğrencilerinin tasarım sürecinde 2 boyut ve 3 boyut arasındaki geçişleri daha iyi kavramalarına olanak sağlama potansiyeli yaklaşımın özgün yanını ortaya koymaktadır. Bu yaklaşım, belirlenen temel problemlere çözüm sağlamak, değişken parametrelerin sağlanması, yön ve arazi gibi fiziksel çevrenin tasarıma dahil edilmesi ve kullanıcı etkileşiminin arttırılması hedeflerini desteklemektedir. Önerilen prototipin çalışma sonuçlarına göre geliştirilmesi ve örneklem sayısı arttırılarak daha fazla sayıda deneysel çalışma yapılması öngörülmektedir.