0.0
SGLT-2 İnhibitörlerinin Alzheimer Hastalığı Üzerindeki Potansiyel Etkileri
Özet:
Tip 2 Diyabetes Mellitus (T2DM) ile Alzheimer hastalığı (AH) arasındaki potansiyel ilişki, son yıllarda bilimsel araştırmalarda artan bir ilgi konusu haline gelmiştir. T2DM'nin AH riskini yaklaşık iki kat artırdığı bilinmektedir. Bu potansiyel ilişki, insülin sinyalizasyonu bozukluğu, amiloid beta birikimi, tau fosforilasyonu, oksidatif stres ve inflamasyon gibi çeşitli mekanizmalarla ilişkilendirilmektedir Sodyum-Glukoz Ko-transporter 2 (SGLT-2) inhibitörleri, T2DM tedavisinde kullanılan yeni nesil antidiyabetik ajanlardır. Bu ilaçların kan-beyin bariyerini geçebilme özelliği ve merkezi sinir sistemindeki SGLT1 ve SGLT2 reseptörleri üzerindeki etkileri, nöroprotektif potansiyellerini artırmaktadır. SGLT-2 inhibitörlerinin nöroinflamasyonu azaltma, oksidatif stresi düşürme ve mitokondriyal fonksiyonları iyileştirme gibi pleiotropik etkileri bulunmaktadır. Ayrıca, mTOR yolağının düzenlenmesi yoluyla metabolik hastalıklarla ilişkili bilişsel bozukluğu azaltabilecekleri öne sürülmektedir. Klinik çalışmalardan elde edilen ön bulgular, SGLT-2 inhibitörlerinin T2DM hastalarında demans riskini azalttığını ve bilişsel işlevleri iyileştirdiğini göstermektedir. Ancak, mevcut çalışmaların metodolojik sınırlamaları nedeniyle, daha kesin sonuçlara varmak için geniş çaplı araştırmalara ihtiyaç vardır. Bu çalışmada mevcut literatürün kapsamlı bir analizi sunularak, T2DM ve AH arasındaki ilişki incelenmekte ve SGLT-2 inhibitörlerinin potansiyel nöroprotektif etkileri değerlendirilmektedir. Bu alanda ilerideki araştırmalar, SGLT-2 inhibitörlerinin nöroprotektif etkilerini daha net bir şekilde ortaya koyabilir ve Alzheimer hastalığı için potansiyel tedavi seçeneklerinin geliştirilmesine katkıda bulunabilir.